Wou d'Scouten zesumme sinn
Verse 1
Wou
D
d'Scouten zesumme sinn,
do schéngt ëmmer d'Sonn,
Do gët et keng traureg
A
Minn;
Si sangen a sprangen,
hun ëmmer gudde Mutt
A kenne keng flemmség
D
Stonn.
Chorus
Scout ze
D
sinn, o Jonge,
Jonge,
G
dat as schéin
Scout ze
D
sinn,
dat
A
ass dat schéinste
D
Gléck.
Scout ze
D
sinn, o Jonge,
Jonge,
G
dat as schéin
Scout ze
D
sinn,
dat
A
ass dat schéinste
D
Gléck.
Verse 2
A
D
kënnt dann den Dag,
wou op de Camping mir gin,
Hei kuckt dann, wéi blénken ons
A
An,
Et méngt een, mir géingen
eng Rees ëm d'ganz Welt man,
Eng gréisser Freed ka keen ons
D
man.
Chorus
Scout ze
D
sinn, o Jonge,
Jonge,
G
dat as schéin
Scout ze
D
sinn,
dat
A
ass dat schéinste
D
Gléck.
Scout ze
D
sinn, o Jonge,
Jonge,
G
dat as schéin
Scout ze
D
sinn,
dat
A
ass dat schéinste
D
Gléck.
Verse 3
Wat
D
mir emol versprach hun,
dat hale mir och fest,
Do gët et fir ons blouss ee
A
Wee.
De Mënschen ze hëllefen,
dozou di mir ons Bescht,
Mir wëlle kee Loun, 't as
D
O.K.
Chorus
Scout ze
D
sinn, o Jonge,
Jonge,
G
dat as schéin
Scout ze
D
sinn,
dat
A
ass dat schéinste
D
Gléck.
Scout ze
D
sinn, o Jonge,
Jonge,
G
dat as schéin
Scout ze
D
sinn,
dat
A
ass dat schéinste
D
Gléck.